w małych domkach z czerwonym dachem

Dużo jest nostalgii zawsze w moich postach. Dużo rozważań. Analiz. Patosu pewnie też.

Bo w tych postach dużo jest mnie. A ja taka jestem właśnie - z wielką otwartością do ludzi, uśmiechem, ale też z pewnym dramatyzmem w oczach, z brakiem lekkości życia czasem. 

Głębokim wnikaniem we wszystko pasjonuję się od zawsze.  

Pcha mnie coś w ten świat zawiłych sytuacji, w ten świat przemyśleń, świat zadumy. Wiecie jak ja często potykam się albo wpadam na ścianę?! 

Bo wiecznie myślę. O wszystkim. 

O tym co jest. Było. I o tym czego jeszcze chcę spróbować w życiu. 

Rozmyślam nad stroną, w którą ludzkość podąża i tą, w którą podąża przechodząca codziennie pod moim oknem sąsiadka Azjatka.

Lubię taka być. 

I w końcu znalazłam miejsce gromadzenia tej materii. Znalazłam strefę rozstrzygnięć myśli zapoczątkowanych w mojej głowie. Tu, na tym blogu. 

I to niesamowite, że...

W małych domkach z czerwonym dachem. 

W dużych domach. 

W willach. 

W mieszkankach z jednym pokojem. 

I tych z teściami za ścianą. 

Na tarasach. Balkonach. 

W samochodach.

W parkach na ławce. 

W kawiarniach i kawiarenkach.

Goszczę czasem. Ja i mój blog. 

Goszczą moje myśli rozbiegane. 

Goszczą ułamki mojego świata. 

Moje poglądy. Zastanowienia. Cząstki mojej duszy. 

I tak już rok.  

Rok już siedzę po konkretnej stronie sofy. I piszę. 

Najczęściej w hałasie, bo nie umiem w idealnej ciszy.

A potem wybieram i wklejam zdjęcia zrobione w ostatnich dniach. I klikam "opublikuj".

I serce bije mi mocniej. Jak widzę pierwsze wejścia. Już w drugiej minucie po opublikowaniu. 

Jednak ktoś to czyta - zawsze jestem zdziwiona. Nigdy nie przyjmę chyba tego jako oczywistości. 

Czasem w to wierzę, a czasem myślę, że to sen. 

Ktoś zostawi komentarz, ktoś kliknie, że lubi, ktoś skrytykuje, ktoś przeczyta i się uśmiechnie.

Ktoś napisze maila. 

Ktoś pomyśli, że to stek bzdur.

Ale zawsze po kliknięciu "opublikuj", gdzieś zrobić coś jakiś Ktoś. 

I ten Ktoś powoduje, że ja ciągle mam chęć pisać. Bo ja nigdy nie chciałam i nie umiałam pisać do szuflady.

Zawsze chciałam pisać do ludzi. Tylko zawsze myślałam, że to mało prawdopodobne. 

A jednak…. 

Czasem w życiu nie wygląda.

Że marzenie może się spełnić. 

Że teraz, dziś, robiąc jajecznicę, właśnie nadaję początek spełniającemu się marzeniu. 

Albo pływając na dmuchanym materacu i postanawiając, że zacznę pisać blog. Ot tak sobie. 

Czasem nie wygląda. 

Ale jak widać, nawet jak nie wygląda, nie znaczy, że nie ma szans się zdarzyć. 

I dlatego nigdy nie można poddawać się w walce o własne szczęście i marzenia. 

Bo to, czy one się spełnią, okaże się dopiero jak podejmiemy o nie wysiłek. Niczego nie można przecież z góry przewidzieć. A tym bardziej jak nie spróbujemy. 

I dopóki nie pobrudzimy sobie rąk niepowodzeniem, nie możemy mówić, że coś się nie uda. No nie możemy. 

Bo czasem, zwyczajnie, 

coś nie wygląda. 

Dziękuję wam za ten rok. Za te czerwone dachy i małe pokoiki i ławki i fotele i pociągi (są tam jakieś pociągi?? ;) )   Za komentarze i branie udziału w dyskusjach.

Za przestrzeń, którą wspólnie stworzyliśmy. 

I za skrzydła, które trzymam w górze coraz pewniej. 

♥♥♥

Tuż pod zdjęciami znajdziecie ogłoszenie, powiedzmy - DROBNE ;) Przeczytajcie! 

OGŁOSZENIE

Za miesiąc przylatuję do Polski i wraz z Julią z szafytosi organizujemy spotkanie  3 sierpnia, w Warszawie, w jakieś miłej kawiarence. Wszystkie osoby, które chciałyby się z nami spotkać, proszę o kontakt mailowy na skarzynia@wp.pl. Osoby, które zaglądają też na blog Julii, proszę o jedno zgłoszenie, do niej lub do mnie. Żeby była jasność ile osób przybywa. 

Wszystkich chętnych na kawę, ciastko i uściśnięcie sobie dłoni zapraszam :) i proszę o określenie się do 20 lipca. 

Tuż po 20 lipca zarezerwujemy miejsca i wyślemy wam maile ze szczegółami.

Nie mogę się doczekać! :) I zapraszam :) 

Po otrzymaniu maila od każdego z was, wyślę odpowiedź potwierdzającą, że go dostałam.  Jeżeli ktoś tej odpowiedzi nie otrzyma może to oznaczać, że wasz mail trafił do spamu. Wtedy napiszcie jeszcze raz albo zostawcie komentarz pod którymkolwiek postem. 

i.w.