...ale jest

Woda z pomarańczą i miętą. Nasza ulubiona.

Czereśnie. Kochamy.

Cupcakes. Dzieci - chocolate chips, ja bananowo-orzechowe.

Grzyboranie. A w zasadzie usuwanie trujących grzybów z naszego trawnika.

Zosia. To taka cała ona. Na drzewie z głową w dole.

Zioła. Mamusi nie ma bez ziół. Nie istnieje. Zanika ;)

Kwiaty. Moja wiosenno- letnia pasja. 

A to zdecydowanie pasja Clary. Makijaż absolutnie niestandardowy. 

Tu akurat szminką ;)

Szukamy wciąż tych grzybów trujących ;)

Piosenka o starszej siostrze. Zosia lubi pisać. Choć ma dopiero 6 lat. 

Clara bez makijażu. 

My sobie najczęściej tak. A tata najczęściej w pracy. 

Najczęściej ciężko pracuje. Najczęściej jest zmęczony.

Najczęściej sił musi poszukać w redbulu, albo mocnej kawie. By nie zasnąć tuż po kolacji. 

Ale ten tata jest najlepszym tatą, jakiego moje dzieci mogły sobie wymarzyć. 

A z drugiej strony przecież takim zwyczajnym.

Bo niby co nadzwyczajnego jest w tym, że spędza ze swoimi córkami czas.

Że rozmawia z nimi nie tylko o lekcjach i ocenach.

Że wyjeżdża z nimi na weekendy, na te - tylko tata i one.

Że ryby z nimi łowi, cierpliwie rozplątując żyłki. 

Że co wtorek jeździ na salę gimnastyczną z laserami.

Że co sobotę smaży jajecznicę jednej, bekon drugiej a trzeciej robi chlebek z nutellą. 

Bo każda lubi przecież inaczej. 

To on je wieczorem do snu układa.

I on czasem czyta, a one chichoczą, że ruski akcent ma, jak tym swoim angielskim czyta. 

I to o niego one się kłócą, z którą pójdzie na "special person's day"* w szkole.

A ja obok stoję i czekam, która przegra, i ja jej przypadnę w przydziale

Jest zawsze obecny. Wszędzie tam, gdzie powinien być. Na zawodach, konkursach, występach...

Uczestniczy. Bywa, że z zegarkiem w ręku, bólem głowy, zmęczeniem .. ale jest. 

Przeżywa każdy ich zawód,

każdą kłótnię z koleżanką,

każde rozbite kolano,

każde nowe kolczyki wybierane starannie, by się komuś podobać…bo czy to trochę nie za wcześnie?

Niby nic w tym nadzwyczajnego, niby nic takiego, żeby o tym mówić. 

Przecież taki właśnie ma być tata. 

Tylko, że w tych dzisiejszych, zabieganych czasach rzadko kto takiego ma. 

A moje dzieci mają.

I chyba, to jednak, coś nadzwyczajnego. 

A ostatnio tata wraz z naszą najstarszą córką Nadią był na obozie harcerskim (skautowym w zasadzie) i był jedynym tatą na całym obozie :) On jeden, banda dziewczynek skautów i banda mam dziewczynek skautów. 

Bo u nas tak jest, że na takie wyjazdy jeździ tata, tak jest i tak już pewnie zostanie.

Podobno przydał się trochę do usuwania pająków z nad głów krzyczących na pół lasu pań ;)

W USA dzień taty jest obchodzony zawsze w trzecią niedzielę czerwca. Podobnie jak dzień mamy w drugą niedzielę maja. Nasz tata ma swój dzień za 3 dni. 

Obchodzimy zarówno dzień mamy jak i taty "po amerykańsku" ze względu na to, że rodzicami jesteśmy tu, w Ameryce.  Choć nie zapominamy o miłym słowie i w te polskie dni :) 

*special person's day - co roku w amerykańskich szkołach dziecko zaprasza osobę szczególną w ich życiu i spędza z nią czas, je lunch i czyta książki. 

i.w.