wielkie tęsknoty pokrył zwykły bez

Bo wspaniale jest być beztroską. Wracać nad ranem albo nie wracać wcale.

Wspaniale jest pobyć za długo gdzieś bez wyrzutów. 

Pomyśleć za krótko bez konsekwencji. 

Wpaść na pomysł i zrealizować go w oka mgnieniu, bez obciążenia, przemyśleń i konsekwencji.

Stroić się przed lustrem godzinami. Szykować obiad w mikrofalówce minutami.

Decyzje opierać na momentach co właśnie trwają.

Refleksji nie mieć za grosz. 

Wspaniale wiecznie być ładną, wystrojoną, gotową do wyjścia. 

Niezależną być. Świeżą. Niezmęczoną. Błyskotliwą. 

Z włosami zawsze bez odrostów. Z paznokciami bez odprysków. W sukience zgodnej z trendem. 

Wspaniale odpocząć, tak bez powodu. Potańczyć do rana w nieznanym klubie.

I szpilki zgubić w drodze powrotnej nie wiadomo skąd..

Bez trosk. I z odpowiedzią zawsze na wszystko. 

I nie myśleć. Nie myśleć.

Nie analizować. Nie czekać. Nie płakać. 

Nie zmywać i nie szurać kapciami po brudnym parkiecie.

Być na zawsze idealnie wklejoną kobietą w idealnie utkany świat.

I nie martwić się o nic już nigdy. 

I Tego - Broń Panie Chryste - Nie Daj Mi Nigdy Bóg.

Czasem jak nie ma się pieniędzy kupiłoby się cały sklep. Jak nie ma się czasu to myśli się, że mając czas byłoby się spełnionym. Jak się jest pulchnym to myśli się, że chudy jest szczęśliwszy. Jak mieszka się w Łodzi to myśli się sobie, że pewnie lepiej mieszka się w Rzymie. 

Bo człowiek już tak ma, że tęsknoty snuje konsekwentnie. I wierzy, w te tęsknoty. Potrzebne w szary czwartek i deszczowe wakacje. I wierzy w ich moc. I gdyby tylko… Niech by tylko miał SZANSĘ…

Na szczęście szansa nie jest na pstryczek. Trzeba na nią ciężko zapracować. Przejść się kawałek w życiu. A jak już przejdzie się ten kawałek. 

To zazwyczaj tęsknoty przestają być tęsknotami.

Niezmiernie raptem.

Jakby na pstryczek. 

Wącham bez i zdaję sobie sprawę, że on będzie ze mną zawsze. Obojętnie gdzie będą żyć, jak będę żyć. 

Bez, jak kula u nogi.. wszędzie go ze sobą przemycę. Kiedyś był tęsknotą moją, dziś jest realnym krzaczkiem, z którego co roku czerpię zapachy maja. 

I jest symbolem. 

Moim cichym symbolem tego, że piękno tego świata nie zawsze leży daleko od domu.

A ta przedziwna roślinka to nie wiem nawet co to jest,

 ale rośnie sobie przed moim domem i co roku tak pięknie kwitnie :) 

i.w.