Wyniki NIBY CANDY

No moi mili, drodzy czytelnicy :-) Wyniki Niby Candy już są :-) Jestem bardzo podekscytowana całym tym konkursem. Bardzo dużo radości mi sprawił, choć też zamieszania bo chciałam skomponować paczuszkę iście amerykańską, a tymczasem nie mogłam znaleźć żadnego gadżetu z flagą! No jak to możliwe, że w USA nie mogę nic flagowego kupić?? Ale paczkę mam wysłać do 23 listopada więc jeszcze chwilę czasu mam, żeby coś dołożyć :-) 

Dziękuję wam wszystkim za piękne, mądre, zabawne komentarze. Wybrałam 10 najbardziej do mnie przemawiających, potem 6 najfajniejszych przesłałam mojej przyjaciółce by wybrała jeden wygrany, w tym czasie ja zrobiłam to samo. NO i wybrałyśmy dokładnie ten sam komentarz :-) Tym bardziej jestem zadowolona z wyników, bo są jednogłośne :-) 

Dziękuję też za wszystkie facebookowe lajki, bo mimo, że nie mogę wstawić bezpośrednio na blogu funkcji lajkowania, to widzę, że sobie pięknie radzicie i odnajdujecie mnie na FB :-) 

Kto nie wie jak, a chce, to zapraszam do zakładki na moim blogu candy i banery lup kliknijcie na OnaMaSile

Zanim podam wam wyniki, chcę jeszcze o czymś napisać. Obiecuję, że króciutko :-) 

Wszystkich tym, którzy mają problem z komentarzami zapraszam do mojej zakładki "problemy techniczne"! Wyjaśniam też pod każdym postem, co trzeba zrobić, by zobaczyć swój komentarz. Bo jest to najczęstszy problem, że nie widać napisanego komentarza. ONE WSZYSTKIE SĄ! Trzeba tylko wcisnąć "Load more" by zobaczyć pełną listę komentarzy. Czasami "Load more" trzeba wcisnąć dwukrotnie. 

Jeżeli nadal macie problem, zawsze możecie do mnie napisać.

No to chyba czas na wyniki :-))

Wygrany komentarz, jest to komentarz do posta "o szczęściu różnie", gdzie opisywałam moją zawsze uśmiechniętą, zawsze szczęśliwą babcie. 

Otóż…. THE WINNER IS…… Izabela!!!!! Iza prowadzi blog handmade by Izabela Ja ten blog uwielbiam wprost :-) 

Komentarz Izy:

Wiesz Iwonko, myślę, że Twoja babcia naprawdę była szczęśliwa. Moja też pochodzi ze wsi, ludzie tam nie potrzebowali wiele by cieszyć się drobiazgiem, byli szczęśliwi widząc, że zboże rośnie, że ogródek pełen. Przeżyli wojnę, widzieli na własne oczy okrucieństwa, dla nich najważniejsze było to, że żyją, mają siebie.

Chyba nie ma co porównywać ich życia do naszego. Jasne role kobiety i mężczyzny wpajane od wieków. Nikt nie protestował, nie czuł się gorszy... taka moja rola i kropka.
Podziwiam tych ludzi, przecież w ciągu ich życia kilka razy zmieniał się ustrój, na własne oczy widzieli zmiany cywilizacyjne. Od bryczki po super wyposażone auto, od świeczki po cyfrowa telewizje.
Moja babcia zwykła mówić: -kiedyś ludzie byli szczęśliwsi-, spotykali się co tydzień, dzieci bawiły się kawałkiem kory, kobiety wyszywały, mężczyźni palili fajki. Wszyscy razem śpiewali, jedli, cieszyli się z dnia wolnego, po całym tygodniu pracy w polu. Moja babcia ma 94 lata, mówi: przeżyłam pana, Niemca, przeżyłam ruskiego, płakałam gdy zobaczyłam naszego papieża w telewizji i płakałam jak usłyszałam głos syna w słuchawce telefonu. Dziecko nie zrozumiesz, ale wy nigdy nie będziecie wolni.
Ona nawet za okupacji, gdy raz jeden, raz drugi najeżdżał, grabił i mordował, była szczęśliwa. Rodzina była blisko. Dziecko musisz nauczyć się piec chleb, musisz.... i swoimi już mocno pomarszczonymi dłońmi pokazała jak dodaje się miłość do tej mąki i wycina znak krzyża... nie zapominaj o tym nigdy, by chleba nigdy nie zabrakło.
My tacy nowocześni, wyzwoleni... z lekka feministyczne, walczymy o swoje prawa, walczymy o szczęście.... tylko czym ono jest? czym je mierzymy? Do szczęścia wystarczy (taka mawia babcia) sam fakt bycia szczęśliwym, szczęśliwym nie mając nic, szczęśliwym umęczonym, pomarszczonym, a one... na kolanach miedzy grządkami śpiewały, niosły ciuki z pola i.... śpiewały, kładły dzieci do jednego łóżka i.... śpiewały. 

Mnie najbardziej ujmuję ostatnie zdanie, moją przyjaciółkę ujęło dodawanie miłości do mąki. 

Iza, serdecznie gratuluję wygranej :-) 

Amerykańska paczuszka emigrantki   już prawie gotowa i wyfrunie z USA do 23 listopada. 

Dwa komentarze, które dostaną drobne "nagrody pocieszenia" to komentarze do posta "mój zwykły dzień", gdzie opisuję moją codzienność zupełnie inna niż ta pokazywana na blogu, często sukienkowa i wystylizowana. 

A drobne upominki dostaną: 

komentarz Moniki Szl :-) i Soul10 :-) Chwile w dłoni przymknięte  

Gratuluję dziewczyny! :-) Prezenciki dla was wyślę również do 23 listopada :-) 

Komentarz Moniki: 

Fajnie po prostu MIEC w sobie potrzebe naturalnego eksponowania kobiecosci, ktora jest przeciez w kazdej z nas, nawet gdy jestesmy zmeczone, rozleniwione i bez makijazu. Idealnie zas jest, kiedy kobiecosc ujawnia sie jakby sama z siebie, niekontrolowana - w naszym zachowaniu, gestach itp. Trudne to dla wielu, bo wiekszosc pan walczy z kompleksami.
Ja tez mam potrzebe nosic w domu ladne dresy, a do tego lubie balerinki z kokardka. I maz mowi, ze tak ladnie wygladam :) Albo ze lubi zapach mojego kremu do twarzy. A przeciez ja w takiej wersji "domowej" to niby powinnam byc zwyczajna, inaczej pospolita i generalnie nic ciekawego! Ale to nie kolejne zmarszczki odejmuja nam kobiecosci, tak jak i buty na obcasie nie dodaja nam jej. Na ile jestesmy szczesliwe w tej "domowej" wersji, na tyle szczesliwe jestesmy w ogole.
No i jeszcze jedno... chwala Bogu, ze wlasnie taka zwyczajna jestes, bo za to Cie tu lubimy, mysle ;) Gdzies tam daleko daleko zasiada przed komputerem zwyczajna, naturalna, prawdziwa Iwona :)

Komentarz Soul10:

Ależ puenta cudna:) I ja tak dobrze Cię rozumiem bo u mnie sukienki też od święta i fryzury porządne, czasem lepiej oko pomalowane... Na codzień zaś szkoda czasu więc znów z niezdarnym kokiem w starych dżinsach i trampkach na spacer z Majką wychodzę w przelocie tylko w lustro zerkający. I tak mi dobrze i tak cudownie bo ja lubię siebie i w tych trampkach i w tej sukience. Choć czasem cera szara, odrosty wołają o pomstę do nieba a paznokcie lakieru dwa tygodnie nie widziały, to to nie jest najważniejsze. Zwłaszcza kiedy ja w tym dresie, upaćkana Majki kaszką,a mąż przychodzi i mówi "Ależ Ty piękna";) I powiem Ci, że częściej to słyszę od niego w takich chwilach niż będąc w tej sukience;p

Wszystkim dziękuję za udział w zabawie. Nie sądziłam, że tak wiele osób weźmie w niej udział. Jest mi niezmiernie miło :-) 

Kolejne Niby Candy już w 2013. Znów NIBY ….. więcej nie zdradzę :-))

Raz jeszcze dziękuję, gratuluję i zapraszam do odwiedzania ona ma siłę :-) 

A tutaj malutki rzut oka na paczkę emigrantki