zwyczajnie ukryta niezwykłość

Taka babcia sobie jechała dziś obok mnie. Z 80 lat miała i ten samochód prowadziła. Ale tutaj, w Ameryce, to nic dziwnego. A ja się tak na światłach jej przyglądałam i tak zerkałam. A że światła były długie, bo to duża ulica była, to tak z 2 minuty się przyglądałam tej zwiewnie ubranej szczęśliwej takiej babci. No i oczywiście wzrok babci na siebie w końcu ściągnęłam. Zawstydzona chciałam głowę szybko odwrócić, a babcia owa tak cudownym uśmiechem mnie obdarowała, że tylko o niej dziś myśleć mogę. 

Piękny ten uśmiech był. Od ucha do ucha taki. 
Światła zielone zabłysły i jak ta babcia po gazie dała… I taka zadowolona była jak już ją dogoniłam! Ścigała się ze mną ta stara babcia na stare lata :-)

 A że mój samochód dużo cięższy był i wolniej się rozpędzał więc dałam jej radość chyba wielką. I potem jak ją mijałam już, to znów ten piękny uśmiech niedbale w moją stronę rzuciła:-)

  

I od razu moje babcie mi się przypomniały. Kochane obie. Każda inna absolutnie i każda taka prawdziwa babcia, dbająca, żebym głodna nie chodziła nawet minuty i żebym zawsze pieniądze na lody miała i żebym spała w pościeli najporządniejszej w całym domu. Obie odeszły i za obiema będę tęskniła już do końca życia. 

Babciu od mamy strony, chce ci powiedzieć że serce mam chyba twoje, że twoją mam wrażliwość na świat i drugiego człowieka i zamiłowanie do wiedzy też twoje na pewno. I te cechy nie tylko mi przekazałaś, ale przede wszystkim mojej mamie, która sznurem genów je we mnie wzmocniła. I nigdy nie zapomnę co dnia zwykłego, każdego, dla nas byłaś w stanie poświęcić i robić.

Babciu od strony taty, ty mnie siły nauczyłaś. Jeszcze jak żyłaś, nie wiedziałam, że się jej uczę. Teraz wiem jak bardzo silną kobietą byłaś i jak mnie tej siły uczyłaś po cichu. I pokazałaś mi świat łąk, kwiatów i chwastów i świat cygańskiej piosenki. Bo choć cyganką nie byłaś, to piosenki cygańskie chyba wszystkie znałaś. I teraz widzę jak chciałaś mnie nauczyć zawsze, że nie koniecznie muszę mieć rację, że każdy inny jest i każdy myśli po swojemu. Za życia twojego nie pojmowałam jeszcze tak skomplikowanych mechanizmów społecznych. Ale możesz być dumna! Coraz lepiej mi idzie! 

Gdzie ja zabrnęłam tym postem? Miało być o radości starszej pani i tym, jak to w każdym wieku można życie traktować szczęśliwie. O tym jak babcia z samochodu jest dziś, dnia obecnego, szczęśliwa bardziej niż niejedna młoda kobieta. O tym jak ważne jest świadome budowanie swojego życia... starości.. 

A jeszcze dodam, by całkiem już ten post zmiksować, że kochajmy nasze babcie puki są... Bo dają nam więcej, i budują nasze przyszłe życie bardziej, niż to sobie wyobrażamy. 

A babciom moich córek dziękuję. Już teraz. Z góry. Za to, że kiedyś będą tak cudownym obrazem w głowach moich dorosłych dzieci.

No i wyszedł post miks o babciach wszelakich :-) 

 stara ściana... a taka z duszą

stare miasto w tle, niezwykle piękne na żywo 

bardzo stary most, na którym mieszkają - pewnie starzy już - ludzie..

Most, na którym mieszkają ludzie, maja swoje domy i sklepy, znajduje się we Florencji, we Włoszech. W poprzednim poście znajdziecie zdjęcie z pełnym na ten most widokiem. 

i.w.

Wszystkie zdjęcia i treści zamieszczone na tym blogu są mojego autorstwa. Zgodnie z Dz.U. z 1994 r. Nr 24 poz.83 mam prawo do ich ochrony i nie wyrażam zgody na ich kopiowanie i rozpowszechnianie.