Jak przenieść życia górę?

Ja nie wiem jak przenieść tę górę. Bo każdy z nas inna górę niesie, na inna się wspina i z innej spada.

Każdy z nas mierzy się z codziennym dniem, za głośnym, za cichym, za niesprawiedliwym. Mierzy się z kolejną nocą, gdy dziecko małe płacze, gdy bezsenność marsza gra, gdy książka była zbyt ciekawa by przerwać.. a już tylko godzina snu została. 

Każdy mierzy świat swoim okiem, ruchem, westchnieniem… i odpowiedzią. Każdy z nas ma ukształtowane myśli, słowa, zasady .. żyje podobnie każdego dnia, z podobnym się spotyka, podobnie reaguje. A potem podobne zadowolenie z siebie widzi, podobne pretensje do siebie ma, podobnie zrobiłby to inaczej, lepiej na pewno.

Każdy z nas jest inny. Podobny jednak do samego siebie, w podobnej codzienności od świtu do nocy. 

Niektórzy to nawet postanawiają, że od jutra będzie inaczej. 

Od jutra to ja pokażę… temu szefowi, tej mądralińskiej sąsiadce, mężowi pokażę, że nie taka ze mnie żona zła. 

Pokażę dzieciom, że mogę nie denerwować się, jak tylko zechcę! 

Pokażę temu czy tamtej, że mogę nie wypić lampki wina, przecież nie jestem z tych. 

Pokażę sobie, że mogę nie narzekać słowem i myślą, bo coś ostatnio chyba za często.

Niektórym to nawet udaje się coś udowodnić, potwierdzić, ucieszyć się… a nie mówiłem! 

Niektórym się zdaje, że to nie był ten dzień, nic nie sprzyjało i jakoś pod górę… jutro im pokażę! 

Inni… może i tacy są, co myślą, że nic im już nie potrzeba, że są akurat wpasowani w pędzący świat, że dzień za dniem toczy się tym kołem, takim jakie wybrali, wykreowali i niech się toczy dalej, niech nic już się nie zmienia.

A co z tymi, którzy nic nie postanawiają? Nic nie analizują, nie zastanawiają się, nie wymyślają.. dzień swój żyją. Trwają, nie myśląc, bo niech by tylko pomyśleli za długo nad czymś… a po co im depresja teraz akurat? Mało jeszcze zmartwień na dziś? O głupotach to można myśleć, jak się na to czas i zdrowie ma! Są i tacy.

My ludzie. Tymi drogami przemierzamy życie. A nie raz na rozdroże trafiamy i skąd mamy wiedzieć, że jak w prawo, to na końcu przepaść, a jak w lewo, to raj. Nie wiemy. Wybieramy, w oparciu o to co wiemy. 

A intuicja? Czy słuchać, czy nie słuchać.. czy brać pod uwagę? a może to brednie jakieś z palca wyssane?

I jak żyć? Nikt tego nie wie chyba. Każdy z nas próbując dobrze żyć, szczęśliwie żyć, w spełnieniu, dobrobycie, w górach, nad morzem, w Polsce, w Ameryce… próbując, tak naprawdę, to życie toczy. Przeżywa je tu i teraz.  

- A spróbuję jak w tej Ameryce się żyje, zarobię na wymarzony samochód, a dom może postawię nawet i potem wrócę tu do was. A potem została na całe życie.. 

Każda podjęta próba jest życiem. Nie można próby podjąć jakoś obok, niepozornie, tak sobie. Próbując żyć w jakiś sposób - po prostu żyjesz.  I jak z takim obciążeniem wybierać dobrze? Jak te góry przenosić? 

Ja odpowiedzi na to pytanie nie znam. W swoich próbach toczę moje życie. 

Czy dobrze wybieram, czy źle, to się pewnie okaże. Czy myślę marzeniem, czy rozumem, to się też okaże. Czy siły mierzę na zamiary. Czy dobrze wyliczam, przeliczam i czekam na odpowiedź rzeczywistości…

Tego wiedzieć nie mogę. Mogę jednak być sobą. Mieć szacunek do samej siebie. Nie pozwalać innym decydować za mnie, szantażować mnie używając emocji. Być zgodną, spójną kobietą mogę.  

Ja kiedyś nie wierzyłam, że wystarczy zacząć od szacunku do swojego JA. Nie wiedziałam, że to jest podstawą szczęścia. Że ten szacunek jest tak ważny, że jego brak paraliżuje. Znów dostałam lekcję, z której skorzystałam. Chyba owocnie. Szacunek zbudował siłę! Tego też nie wiedziałam. Że jestem silna pod spodem. Że tylko muszę tą siłę z siebie wykopać. Odczuwanie siły pociągnęło za sobą wiarę. Przede wszystkim wiarę w samą siebie. 

A wiara w siebie?… no cóż.. wiara w siebie to chyba góry przenosi. 

Klimatyczne, obłędnie pachnące świece, niestety amerykańskiej firmy .. ale słyszałam ze mają w Polsce otworzyć ten sklep :-) Nigdy w życiu - i mówię to w pełni świadomie - żadna świeca tak mnie nie urzekała.. Każda jedna tej firmy jest wyjątkowa i pachnąca tak, że cały dół domu wypełniony zapachem jest, i góra i piwnica.. niesamowite świece do nabycia w USA ;-) Jak może ktoś z was mieszka w USA to mogę podpowiedzieć ;-) Od dziś zaczynam jesień. I nie ważne co za oknem i co liście porabiają.. ważne, że w sercu jesień mi gra :-) 

Och mówię wam, jak mi tu cudownie pachnie :-)))

i.w.

Wszystkie zdjęcia i treści zamieszczone na tym blogu są mojego autorstwa. Zgodnie z Dz.U. z 1994 r. Nr 24 poz.83 mam prawo do ich ochrony i nie wyrażam zgody na ich kopiowanie i rozpowszechnianie bez mojej wiedzy.